JAŠA TOMIĆ U DATUMIMA 1856 – 1922
• 23. oktobra 1856. godine rođen u Vršcu od oca Nikole i majke Sofije, rođ. Pavlović – Kordin
• 1871. godine u Vršcu učestvovao s Lazom Nančićem na poslednjoj Skupštini ujedinjene omladine srpske
• 1875. Izbija ustanak u Hercegovini i Jašina želja za da se narod oslobodi Turaka – ilegalno se prebacio u Bosnu želeći da se priključi ustani
• 1876. godine izbija srpsko-turski rat. Jaša se prijavljuje u srpsku vojsku, ali on i 5 dobrovoljaca bivaju odbijeni
• 1881. godine na novosadskom zboru Srpske narodne slobodoumne stranke u ime Nove omladine istupa sa zahtevom da se Miletićev Bečkerečki program dopuni “pitanjem hleba”
• 1881. godine Tomićeva porodica se seli u Beograd, a do tada je uveliko već pisao i sarađivao u istaknutim listovima na nemačkom jeziku “Građanin” u Vršcu, novosadskoj Straži, češkom Čadaš Hlas Lidu. Kada je prešao u Beograd postao je stalni saradnik radikalske Samouprave
• 1883. Uoči izbijanja Timočke bune glavni teret izdavanja Samouprave preuzima Jaša Tomić
• 24. jula 1884. postaje urednik Srpskog kola
• krajem 1884. godine Jaša se ženi s ćerkom Svetozara Miletića Milicom
• početkom 1885. Jaša postaje urednik “Zastave”
• 1885. Liberali pokreću list Branik otpočinje sukob između Branika i Zastave , odnosno Miše Dimitrijevića i Jaše Tomića .
• 1889. Objavljuje se Prva reč pred sabor kojom se nisko proziva Tomić u vezi supruginog devojačkog pisma. Dolazi do otvorenog sukoba Dimitrijević – Tomić
• 1890. ( Tucindanska tragedija ) Jaša Tomić ubija 4. januara Mišu Dimitrijevića na železničkoj stanici u Novom Sadu, kao posledica nečasne i amoralne afere protiv njegove supruge, i potom se prijavljuje policiji.
• 29. maja 1891.
Nakon presude prvostepenog suda na doživotnu robiju, a potom presude drugostepenog na 15 godina, trećestepeni Kasacioni prekvalifikovao je delikt Tomića i doneo konačnu presudu na 6 godina robije i 5 godina gubitka građanskih prava. Kao olakšavajuću okolnost Sud je uzeo da je optuženi branio porodičnu sreću. Tomić je izdržavao kaznu u ugarskoj kaznioni u Vacu – od juna 1891 do aprila 1896.
• 1892. Novosađanka Amalija Stratimirović prikupila je 3.000 potpisa žena i podnela zahtev da se Tomić oslobodi jer je branio čast svoje žene.
• 1894. Jaša Tomić odbija da podnese u zatvoru molbu za pomilovanje zbog uzornog vladanja kako bi bio oslobođen izdržavanja kazne
• aprila 1896. Tomić se vraća u Novi Sad gde ga dočekuju mnogobrojne pristalice
• 1897. Jaša Tomić ponovo preuzima rukovođenje Zastavom
• 1897. Sopstvenim sredstvima pokreće mesečnik Zemljoradnički prijatelj
• 1911. Tomić sa suprugom osniva časopis “Žena” koji, osim za vreme 1. Svetskog rata, izlazi sve do 1922. godine
• U Balkanskim ratovima Tomić učestvuje kao novinar i ostaje zapamćen po upečatljivim i profesionalnim izveštajima
• 1912. U Novom Sadu napisao i pripremio za štampu knjigu „Rat na Kosovu i Staroj Srbiji“ 1912. godine
• februara 1913. Odlazi na front kod Skadra za vreme Drugog balkanskog rata i bio očevidac kada je Esad – paša predao ključeve prestolonasledniku Danilu. Pisao o stoičkoj i dostojanstvenoj patnji crnogorskog naroda i uspesima srpske i crnogorske vojske
• 1913. Piše još dve knjige “Rat u Albaniji” i “Rat u Makedoniji i Bugarskoj”
• 1914. Tomić biva među prvima uhapšen, a za vreme Prvog svetskog rata Tomić se, kao istaknuti nacionalista i urednik Zastave, nalazi stalno na udaru austrougraskih vlasti
• 3. novembra 1918. U Novom Sadu, u susret završetku Prvog svetskog rata, zakazuje zbor radi očuvanja reda i mira u svim srpskim krajevima. Iz “čovečanskih razloga” zamolio je Srbe da pomognu svojim nesrpskim građanima i tom smislu organizovao organe vlasti
• 25. novembra 1918. na inicijativu Jaše Tomića sazvana je Velika narodna skupština Vojvodine kada je s oduševljenjem aklamacijom odlučeno prisajedinjenje Kraljevini Srbiji.
Na Skupštini je bilo zastupljeno 211 opština i 757 predstavnika. Raskinuta je državopravna veza sa Ugarskom, a Banat, Bačka i Baranja se prisajedinjuju Kraljevini pod vođstvom kralja Petra i njegove dinastije.
Jaša Tomić i Blaško Rajić su stavljeni na raspolaganje srpskoj vladi.
• 1920. Tomić ozbiljno oboleva
• 22. oktobra 1922. Jaša Tomić umire u Novom Sadu u svom skromnom stanu na gvozdenom krevetu
• 24. oktobra 1922. Jaša je sahranjen na Uspenskom groblju kraj svog tasta Svetozara Miletića. Sahrana je bila pompezna, a zabeležili su je mnogi listovi, dok je supruga Milica primila bezbroj telegrama saučešća, među kojima od kralja Aleksandra i Nikole Pašića.