У Војводини само пет одсто становништва обрађује 95 процената земље.
Питање је, наравно, шта ће испасти од овог пописа, ако се већ на половини посла може посумњати у истинитост података? Како такви подаци могу допринети планирању аграрне политике? Или ће пописивачи окренути још један круг и поново закуцати на свака врата? А можда су добијени подаци баш веродостојни, и са њима излази на видело гола истина у каквом нам је стању аграр, у чијим је рукама, колико Банаћана у својим стратетешким прерачунавањима стварно може да се ослони на добит од пољопривреде, а колико њих диже руке од тога? Од чега Банат живи, чему ли се нада? Можда се то већ догодило: да се аграр прегруписао на оне који могу целисходно да упосле бар једног великог „џона дира”, а остатак банатског сељаштва животари и нестаће кад оде ова генерација седамдесетогодишњака…
Љ. Баиловић